lunes, 29 de marzo de 2010

Madres en guerra. I

pecho 

De sus pechos brotaba leche
en abundancia,
único maná para su hijo recién nacido,
después del bombardeo.

19 comentarios:

  1. ¿hay alguna madre que no sufra las guerras?
    Besos.

    ResponderEliminar
  2. Cuanto amor en mitad de tanto odio.

    Besos.

    ResponderEliminar
  3. Y tanto, querida... al menos que le quede eso, el maná y su poseedora...

    Besicos

    ResponderEliminar
  4. Es triste pero no deja de ser una realidad.

    Besinos

    ResponderEliminar
  5. Escoitei con moito gusto a canción de Ismael Lo, ainda que me puxo algo tristeira: fíxome lembrar unha amiga que foi quén mo descubriu, e como agora andamos algo distantes...
    pero bueno, eu viña dicirche que moi ben a foto co texto eh?,
    e o de I qué significa, que vas facer unha serie?
    ai, mira que a min os temas das nais e das guerras... por separado xa me conmoven, e se por riba mos xuntas...

    (xa vin que me enlazaches a nova dirección, grazas, sereiña con pernas -e menos mal- ainda que teñas maliños os pés agora mismo)
    unha apertiña e un sana sana

    ResponderEliminar
  6. Contundente y certero. Duele tanto como gusta.
    Una sonrisa

    ResponderEliminar
  7. Agora que estiven a ler dous libros sobre a Guerra Civil, un dáse conta de canta xente tivo que pasar por algo así.

    ResponderEliminar
  8. Mira tú, que me recordaste "la nana de la cebolla" ;)

    :)
    Besicos.

    ResponderEliminar
  9. Un sentimiento muy hondo y particular... besos

    ResponderEliminar
  10. Me gusta mucho estas fotos con tan poca definición.

    ResponderEliminar
  11. Nin siquera o soldado que está no frente sufre máis que súa nai. Incluso penso que canto máis na retagarda está...máis lle doe.

    (A foto, por unha vez non direi nada. Que, no meu caso, é cousa boa. Creeme :-) )

    Un bico de area

    ResponderEliminar
  12. Es precioso y perfecto con la foto.
    bss

    ResponderEliminar
  13. Instinto maternal, "animal instinc". Bicos

    ResponderEliminar
  14. que no hubiese sido de muchos si de esta manera no hubiesen encontrado el alimento??? besos

    ResponderEliminar
  15. Una madre y un hijo afortunados, a pesar de todo.
    Precioso Aldabra, un beso.

    ResponderEliminar
  16. Nos recuerda la tremenda dificultad de sacar adelante un hijo en situaciones tan complicadas como una guerra.
    Valentía anónima de cientos, miles de mujeres.

    ResponderEliminar
  17. En las guerras, no sé si lo sabías, hay siempre una aumento de la natalidad. La humanidad se defiende del desastre previsible.

    Posiblemente, lo único tierno de la guerra es el fluir de ese maná.

    Besos.

    ResponderEliminar

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.