jueves, 16 de junio de 2011

Congo, Senia, Ron y yo

Ron-vídeo 1
Esta semana no he tenido ojos más que para Ron.
Senia lo bautizó así porque es su perro. Un regalo inesperado, extraordinario.

 

Ron con Peluso
Para todos fue una sorpresa.
Inversamente proporcional al tamaño de Ron, que por algo es un Caniche Toy.

 

Ron-vídeo
Así que esta semana no hubo series, ni eclipse de luna
No sé ni cómo fui capaz de hacer un hueco para la visita guiada a la exposición de Javier Teniente
Y de quedar en casa con los amigos que querían venir a conocerlo…

 

Inés y Ron
Y es que después de Nina, Ron ha llegado como un bálsamo.
Y estamos felices. Porque es simpático, cariñoso, listo, guapo… y muy dulce.

 

Ron-vídeo 3
Parezco una niña en día de Reyes. Una tonta.
Ya me conocéis.

 

42 comentarios:

  1. Ron llegó a nuestra casa el sábado por la noche, el día que se lo regalaron a Inés. Y llegó para quedarse.

    Estaba deseando compartirlo con todos vosotros.

    La verdad es que es muy bueno; nada que ver con la experiencia tan desastrosa con Nina (todavía me acuerdo mucho de ella, espero que esté feliz en su nuevo hogar).

    biquiños,
    y perdonar que aún llevo retraso en la lectura de vuestros blogs pero es que no doy hecho.

    ResponderEliminar
  2. La exposición la vi en Vigo en Navidades y me encantó, he ido corriendo a confirmar que fue en Vigo en el libreto, todavía lo guardo y eso lo hago con pocas exposiciones.

    Un saludo rescatadora ;-)

    PD:La viejuna que ya no puede viajar por el mundo es la de flor de loto y calcetines rosas??

    ResponderEliminar
  3. Oh, qué ricura de perrito. Me alegra que estéis tan bien acompañadas. Un abrazo

    ResponderEliminar
  4. É moi fermoso. Alégrome moito que se porte ben, ten cara de bo.
    Bicos

    ResponderEliminar
  5. qué encanto!! a ver si uno lleva a otro jeje :) nosotros empezamos con un conejo (Tin), después llegó Lota y más tarde, Neo, y es genial verlos juntos jugar :)
    Me alegro por Ron, y por vosotras!! biquiñosss

    ResponderEliminar
  6. Uppps iba a rectificar, pero aquí caen comentarios como rayos, bueno, que con doble, con manos y con lo que sea aún te puedes dar unos garveos por el mundo adelante, siempre que quieras, mira sino al Javier Reverte, que peinando canas se recorrió África, lo escribio y con lo que ganó se volvió a recorrer África...bufff que grande.

    Puestos a soñar me elijo soñar con África, como aquel.

    Abraços

    ResponderEliminar
  7. Diooos! Senia ya me ha hablado mucho de él! que ganas de conocerlo!
    Es realmente precioso...
    Un besazo!

    ResponderEliminar
  8. ¡Qué tierrrrrno es RON! ¡¡Enhorabuena!! y muchas gracias por el enlace, ¡qué buen fotógrafo!

    Besos

    ResponderEliminar
  9. ¡¡¡Qué carita tan linda!!!
    Es una monada.

    Se me han saltado las lágrimas recordando cuando yo traje a casa a Xana ahora va a hacer nueve años. Excepto el color, ¡se parece tanto!

    Me alegro mucho de que hayáis encontrado un perrín que se adapte sin dificultad a vuestro hogar. Además ahora que llega el veranito le podréis dedicar más tiempo y se hará a vosotros en un voleo.

    Quitale los ojos de encima de vez en cuando, que si no lo desgastarás muy pronto :D

    Besos para vosotros y uno grandote para Ron de parte de Xana (y mía)

    ResponderEliminar
  10. Se coge mucho cariño a estos animalitos, pasan a formar parte de la familia.
    Qué buenas las fotografías de Javier.
    Besos.

    ResponderEliminar
  11. De una cosa estoy segura-segurísima: a partir de ahora seréis uno más ne la familia. Disfrutad del enano y educardlo requetebien; luego se nota el de los primeros meses.

    Un abrazo y un achuchoncillo extra para Ron.

    ResponderEliminar
  12. Dan mucho trabajo, pero son tan monos, ¿verdad?

    Besicos

    ResponderEliminar
  13. Así que Ron era la sorpresa, precioooooooso. Salud para criarle.

    Biquiños

    ResponderEliminar
  14. Qué monoooooo!
    ¿porqué los perritos ponen esa cara de cógeme y adóptame?
    Es precioso.
    Juguetes no le faltan, ya veo que va a ser un mimado.
    Disfrútalo mucho sin malcriarlo, que luego se paga, aunque tiene cara de listo y de aprender rápido.


    Besos para todos.

    ResponderEliminar
  15. Me tengo que hacer con un Ron... ¡Es precioso! Enhorabuena y a disfrutarlo. Besotes, M.

    ResponderEliminar
  16. Es precioso,tiene una una mirada que derretiría a cualquiera y expresión de buena persona, perdón... de buen perro. Disfrútalo.

    ResponderEliminar
  17. Todo sentimiento en tus palabras. Me alegro de tu (vuestra) felicidad.

    ResponderEliminar
  18. La verdad es que Ron parece un perrito muy tierno. Dan ganas de quererle y eso que a mi los perros no me hacen mucha gracia, pero algunos son muy majos como parece que es éste.

    ¡Que lo disfrutéis!

    ResponderEliminar
  19. Creo que se va a hacer el dueño de la casa...
    Besos.

    ResponderEliminar
  20. Pero si parece un peluche, qué preciosidad de perro. A disfrutadlo !!!

    Saludos.

    ResponderEliminar
  21. Joder, pois a miña primeira impresión foi que era un peluche!!!. Non te me ofendas (nin llo contes a "Ron", que igual me da unha dentellada virtual).

    Guau!, digoooo Bicos!

    ResponderEliminar
  22. ¡Que monada! creo que os va a hacer muy felices a todos. Por fin tienes un perrito en tu vida...Ron es una preciosidad.
    Hace unos dias me trejeron un cachorro precioso para aliviar mi dolor por la muerte de Laika, pero como tengo una gatita, no me lo he quedado. Uff, no sabes como me costó dejarle marchar...menos mal que la persona que lo tiene vive cerca y lo puedo visitar.

    ResponderEliminar
  23. Por más que miro y miro, no encuentro la manecilla con que se la da cuerda.

    Seguro que Senia sabe.

    Beso.

    ResponderEliminar
  24. Gústame que esteades tan felices, á verdade é que é precioso.
    un biquiño.

    ResponderEliminar
  25. Una niña, vale, pero una tonta no, mujer,...
    ( qué riquiño)

    ResponderEliminar
  26. Una niña, vale, pero una tonta no, mujer,...
    ( qué riquiño)

    ResponderEliminar
  27. Es realmente un peluche!!!! Y es real. precioso e inteligente. me encanta aldabra. Muchas felicidades por el regalo.

    Besos.

    ResponderEliminar
  28. QUÉ PRECIOSIDAD!. Parece un peluche amoroso.
    Felicidades.
    (me encanta su nombre)

    bESOS

    ResponderEliminar
  29. Que preciosidade de cadeliño!
    Espero que teñan moita sorte con el, seguro que serán todos moi felices.

    ResponderEliminar
  30. Sé muy bien como estáis , un miembro más en la familia revoluciona todo para luego calmarse y disfrutar de caricias, mimos ,etc.
    Le llegareis a querer tanto como yo a mi Ruliña. Duerme en su cunita a nuestro lado, no nos separemos de ella, si nos dejan entrar en lugares públicos, pues bien, y si no dejan nos vamos los tres tan felices a otra parte, pero siempre con Rula ya que sufre mucho si la dejamos sola.
    Todo sacrificio o renuncia que hagáis por ella, os compensará con creces.
    En adelante vais a ser un poco más felices, estoy muy segura, es mi experiencia.
    Un biquiños y un lametón para esa cosita preciosa y guapa.

    ResponderEliminar
  31. Teño que subir a foto da miña gatiña Perla, unha persa azul que me tráe loca jajaja. Non é por presumir pero farían unha parexa estupenda(para destrozar cousas a dentelladas). Sorte. Un biquiño

    ResponderEliminar
  32. A mí me parece perfecto que te sientas como una niña, eso es bueno siempre. Y de tonta nada.

    Biquiños para toda la familia y para Ron, que se acaba de incorporar.

    ResponderEliminar
  33. Las fotos de Javier Teniente son una maravilla. Alguna es muy conocida.

    Con esa carita que pone, no se puede por menos que quererle.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  34. Coidado cos zapatos!
    como che pille un ao descoido por aí, róecho seguro!

    é moi moi bonito.

    eu dende que morreu a miña Dumbita, xa haberá uns 8 anos, boto de menos ter un canciño... só que me parece que ningún ningún ningún poderá igualar o seu cariño, a súa listeza, a súa educación. si, si, porque Dumba era unha cadeliña sabia, aprendera moito na vida.

    Ainda sigo coa idea d3e que calquera dia me deixarei cautivar por un canciño...
    mais cando penso na responsabilidade dos coidados diarios,
    e miro a liberdade da que disfruto agora, -o bo que ten "non ter can que che ladre" e que fas e desfás improvisando e es completamente dona de ti-
    entón... decido pensalo outro pouco.

    ResponderEliminar
  35. Que bonito, Aldabra, parece un juguete; dan ganas de achucharlo :)
    Besitos

    Ío

    ResponderEliminar
  36. Que boniiiiito.... es supercuqui
    Fdo: Una anonima de la Coru

    ResponderEliminar
  37. ainssssssss qué cosa tan linda!!! Está para comérselo. Espero que seáis muy felices con él. La verdad es que se los quiere mucho...

    ResponderEliminar
  38. Precioso, dan unas ganas de achucharlo.

    ResponderEliminar
  39. Buenas noches, Aldabra:

    ¿Es de verdad?. Parece un peluche vivo.

    Senia, está como una niña con su mejor regalo de reyes.

    Abrazos.

    ResponderEliminar
  40. yo estaría como cuando me regalaron a mi Chispi, tonta de alegria. Es un perro divino, parece un peluche y no me extraña que no haya nada más importante que él... de momento.

    ResponderEliminar

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.