Monumento a muller – 8 marzo 2010 - Concello de Narón
Salgo de la oficina con ganas de llegar a casa. A la puerta del astillero hay un atasco monumental. Dicen que hubo un accidente pero nada grave. Vamos en caravana cientos de coches con las mismas ganas que yo de llegar a casa. Y cada uno hace lo que puede por pasar el rato de la mejor manera posible.
Yo canturreo la canción que está sonando,
Anyway the thing is what I really mean
Yours are the sweetest eyes I've ever seen
And you can tell everybody this is your song
It may be quite simple but now that it's done
I hope you don't mind
I hope you don't mind that I put down in words
How wonderful life is while you're in the world
y rememoro el alabeo de las pestañas de Congo en mi oreja,
su aliento en mi nuca…
Por ahí no quiero seguir.
Cojo el libro que llevo en el bolso, el último que compré: “Cráter”, de Olga Novo, y leo, al tiempo que recuerdo las imágenes que capturé ayer, cuando salí a pasear con Ron.
Deusa campesiña:
Deitada sobre a neve a nena son eu. Rompendo o xeo da laga para lavar a roupa esa muller son eu. A do trigo negro. A la ledicia. A que fai novelos de la e amor tras da mesma silveira. A que toca un xunco como una frauta doce. A que se concentra nos brotes da pereira e pasa pola vida como un suspiro anónimo. Son eu.
Diosa campesina:
Soy yo la niña tumbada sobre la nieve. Soy yo esa mujer rompiendo el hielo de la alberca para lavar la ropa. La del trigo negro. La de la alegría. La que hace ovillos de lana y amor detrás mismo del zarzal. La que toca un junco como una flauta dulce. La que se concentra en los brotes del peral y pasa por la vida como un suspiro anónimo. Soy yo.
Deusa campesiña:
Pasar desapercibida entre o pasto. Ollar de preto a mecánica da lingua dunha ovella cando pace. Empurrar una semente no senso da floración. Escoitar a música sinfónica do pole cando viaxa. Durmir no final da fariña. Dicirvos que podedes ser libres.
Diosa campesina:
Pasar desapercibida entre el pasto. Mirar de cerca la mecánica de la lengua de una oveja cuando pace. Empujar una semilla en el sentido de la floración. Escuchar la música sinfónica del polen cuando viaja. Dormir al final de la harina. Deciros que podéis ser libres.
Deusa campesiña:
Importa a intelixencia fértil. Importa a delicadeza doce. Importa a liberdade radical. O soño e a súa realidade. Importa a feliz idade.
Diosa campesina:
Importa la inteligencia fértil. Importa la delicadeza dulce. Importa la libertad radical. El sueño y su realidad. Importa la feliz edad.
Deusa campesiña:
Eu son atemporal coma os teus ollos. Coma as túas mans que apañan garabullos ó amencer. Coma as primeiras letras que escribiches sobre una lousa. Son atemporal porque amei os vosos corazóns perecedoiros.
Diosa campesina:
Soy atemporal como tus ojos. Como tus manos que recogen palos al amanecer. Como las primeras letras que escribiste sobre una losa. Soy atemporal porque amé vuestros corazones perecederos.
Deusa campesiña:
Non condeno nada nunca. Todo me é diferente e por iso mesmo vivo marabillada. Ah, a planta plural da condición humana.
Diosa campesina:
No condeno nada nunca. Todo me resulta diferente y por eso mismo vivo maravillada. Ah, la planta plural de la condición humana.
Deusa campesiña:
Amástevos na fonte e no souto. Tras do portelo e na cortiña. Sobre as ruínas da casa do pai. Na adega. Ocultos na raposeira. Á luz do día baixo o parral. Nos cuartos do fondo. Ó fondo do corredor. No cortello. Tralo palleiro. No alprende. Contra a parede. Fronte a fronte. Deitados na herba. Ti por riba ela por baixo. Ti por baixo ela por riba. Amástevos para celebrar a vida.
Diosa campesina:
Os amasteis en la fuente y en el soto. Detrás del portillo y en el prado. Sobre las ruinas de la casa del padre. En la bodega. Ocultos en la cueva del raposo. A la luz del día bajo la parra. En las habitaciones del fondo. Al fondo del corredor. En el establo. Detrás del pajar. En el cobertizo. Contra la pared. Frente a frente. Tumbados en la hierba. Tú por encima ella por debajo. Tú por debajo ella por arriba. Os amasteis para celebrar la vida.
NACER DE NOVO
Estraña son
sen dúbida.
Pero enténdeseme moito mellor
cando deixo falar a planta alucinóxena
cando cos teus dedos podes aínda tocar
o cobre almacenado no meu fígado
cando volvo nacer
e sobre todo
cando quedo calada
e me poño a ler catro peras
ó bordo dun camino.
NACER DE NOVO
Soy extraña
sin duda.
Pero se me entiende mucho mejor
cuando dejo hablar a la planta alucinógena
cuando con tus dedos puedes aún tocar
el cobre almacenado en mi hígado
cuando vuelvo a nacer
y sobre todo
cuando quedo callada
y me pongo a leer cuatro peras
al borde de un camino.
Antecedentes:
Re-conciliación
Cara y cruz I
Si bien las fotos para este post debían haber sido unas que tenía del paseo del otro día y que serían la continuación de los posts anteriores, causas ajenas a mi voluntad (el ordenador se ha puesto malito –una forma infantil de decirlo, se me ocurre otra más ruda-) no me permiten acceder a ellas.
¡Joder!
Al fin, lo de dicho. Uf, me que a gusto me he quedado. Perdón.
Pues eso, que en lugar de esas que tenía preparadas, ayer me di una vuelta por los alrededores de mi casa y capturé otras que vienen a decir lo mismo, que la belleza está
Pido perdón por los errores que haya podido cometer en la traducción.